Dit dier kan niet springen

Springen lijkt makkelijk maar toch komt er in je lichaam veel bij kijken. Alle spieren in je lichaam dienen op het juiste moment aangespannen te worden. Hoe weet een lichaam wat hij moet doen om te springen?

Onze spieren zijn opgebouwd uit spierweefsels, er zijn hierin 2 verschillende soorten spierweefsel. Een mens heeft snelle spierweefsels en langzame spierweefsels. De snelle spierweefsels creëren explosiviteit en worden gebruikt om te sprinten en ja, te springen! De explosieve kracht van deze snelle spieren kunnen ons lanceren en van ons plek afschieten wat zorgt voor een sprong, niet ieder mens heeft dezelfde spier samenstelling en kan even hoog of ver springen.

Verspringen is één van de oudste sporten ter wereld. Onderzoekers hebben teksten ontdekt waaruit blijkt dat in de vroege jaren deze sport al werd uitgeoefend. Het oudste document refereert naar 708 voor Christus, Destijds had men gewichten die ze meenamen in hun arm tijdens de aanloop, bij de sprong slingerde ze hun armen naar voren om zo meer momentum te krijgen en verder te kunnen springen.

Toch zijn mensen niet gemaakt om ver te springen, veel dieren wel, denk hierbij aan een sprinkhaan. De sprinkhaan heeft grote lange poten in een schaar constructie, die uit kunnen klappen tot het creëren van een explosieve afzet, Je herkent ze wel , de grote lange dikke achterpoten. Wanneer een sprinkhaan afzet kan hij wel tot een meter ver springen, best knap voor zo’n klein diertje.

We hadden het net even over de sprinkhaan, wij kunnen niet het verste springen in verhouding tot ons lichaam, maar de sprinkhaan is ook niet de winnaar, wie dan wel? Van alle zoogdieren in de wereld kan de poema het verst springen, het schijnt te zijn dat een poema in hoogtemeters tot wel 6 meter van de grond kan komen, gemeten vanaf zijn laagste punt. Wanneer wij dan naar het lichaam kijken van een poema kan hij in verhouding tot wel vijf keer zijn eigen lengte ver/hoog springen.

Veel mensen zullen denken dat de kangoeroe het verst kan springen van de zoogdieren, toch is dat niet zo, hier de uitleg: Een kangoeroe komt verhoudingsgewijs niet aan dezelfde verhouding in lichaamslengte dan de poema, al kan een kangoeroe wel 8 meter ver springen, komt hij niet hoger dan 3 meter. Aangezien zijn lichaamslengte vele malen langer is (tot wel 1,6 meter) is dit verhoudingsgewijs minder dan bij de poema. Daarom is de poema de winnaar onder de zoogdieren.

De winnaar is de vlo, de vlo kan meer dan honderd keer zijn eigen lichaam overbruggen in 1 sprong. Dit bloedzuigende vieze beestje kan vanuit stand verder dan een meter springen terwijl wij mensen niet eens bij de 3 meter komen, wat nog geen eens 2x onze lichaamslengte is. Daarbij hebben wij hier nog een aanloop voor nodig, de vlo doet alles uitstand en kan het ook nog eens meerdere keren achter elkaar.

Maar het verhaal begon natuurlijk over welk dier kan er niet springen
Er is slechts 1 dier in het dierenrijk die niet alle benen tegelijk van de grond kan krijgen en dat is de olifant. De benen van een olifant hebben geen capaciteit om een sprong op de vangen, zo zijn de benen van een olifant niet gemaakt. Stel wij springen in de lucht, dan kunnen onze spieren ons opvangen, mede doordat wij ook door onze knieën kunnen zakken. De olifant heeft deze capaciteit niet. Wanneer een olifant zich zou lanceren (wat hij dus al niet kan), zal hij bij de landing zijn benen breken. Dit, omdat zijn spieren niet gebouwd zijn om door te zakken, het doorzakken had eventueel de klap op kunnen vangen, echter zijn de benen van de olifant daar dus niet toe instaat.

Daarentegen kunnen olifanten weer veel andere dingen wel, die niet ieder ander dier kan, zo kunnen zij geweldig goed zwemmen en ook klimmen kunnen zij gewoon. Maar het meest bijzondere nog, een olifant kan water ruiken. Het meest bijzondere hiervan is dat hij water kan ruiken op wel 5 km afstand. Dan is springen toch niet van belang? Of wel?