Claude's 'C'est la Vie' doet denken aan andere hits: Waarom dat geen probleem is

Het Eurovisie Songfestivalnummer 'C'est la Vie' van Claude heeft sinds de uitlek eerder deze week veel aandacht getrokken. Niet alleen vanwege de aanstekelijke melodie, maar ook omdat veel luisteraars elementen herkennen uit andere bekende nummers. Experts leggen uit waarom deze herkenbaarheid juist een kracht kan zijn en niet meteen op plagiaat duidt.

Op welke nummers lijkt 'C'est la Vie'?

De eerste vergelijking die veel mensen maken is met Claude's eigen hit 'Ladada', die meer dan 58 miljoen streams op Spotify heeft verzameld en het uitstekend deed in de Nederlandse hitlijsten. Daarnaast worden er overeenkomsten gehoord met de wereldwijde hit 'C'est La Vie' van de Algerijnse zanger Khaled en het gelijknamige nummer van Emerson, Lake en Palmer uit 1979. De gelijkenissen zitten niet alleen in de titel, maar ook in delen van de melodie en terugkerende woorden.

Ondanks deze herkenbare elementen zijn de eerste reacties op het nummer overwegend positief. Veel luisteraars waarderen juist de meezingbare en aanstekelijke aard van het lied, wat volgens kenners een belangrijke eigenschap is voor een succesvol songfestivalnummer.

Hergebruik in de muziekwereld: een normale praktijk

"Ik begrijp dat mensen er andere nummers in herkennen," zegt muziekwetenschapper Victor Coral. "Binnen de muziekwereld heb je meerdere manieren van het hergebruiken van bestaande muziek. Daarbij maken sommigen gebruik van samples, waar je delen van de originele versie kan overnemen. Soms wordt daar nog een eigen bewerking aan gegeven, waardoor het soms nauwelijks herkenbaar is, maar soms blijft het overgenomen deel hetzelfde, waardoor velen het kunnen herkennen."

Voor het gebruik van samples is toestemming nodig van de originele makers, legt jurist Lilian Rozenberg van Buma/Stemra uit. "Er worden dan zogeheten sampleovereenkomsten gesloten. Soms wordt er alleen een riedeltje gebruikt. In het nummer 'Goodbye' van Jason Derulo, David Guetta en Nicki Minaj gebruiken ze bijvoorbeeld een element van de beroemde 'Time to say goodbye' van Andrea Bocelli. Daar zijn afspraken over gemaakt, onder meer dat de originele artiest ook delen van de opbrengst krijgt van het nummer."

Wanneer is iets plagiaat?

Bij Buma/Stemra bestaat de Vaste Commissie Plagiaat om muziekmakers te beschermen tegen ongeoorloofd gebruik van hun werk. Maar de grens tussen inspiratie en plagiaat is niet altijd duidelijk te trekken, benadrukt Rozenberg. "Er geldt geen minimale aantal seconden wat je mag gebruiken. Er moet echt gekeken worden naar: wat neem je precies over? In de commissie zitten onder meer muziekdeskundigen, maar ook juristen. Wij beoordelen dan alle elementen van de muziek, dat kan de melodie zijn, maar ook de tekst."

Muziekwetenschapper Coral voegt toe dat sommige gelijkenissen ook onbedoeld kunnen ontstaan: "Als je vroeger vaak naar bepaald soort muziek hebt geluisterd, is het niet ondenkbaar dat je zelf ook invloeden daarvan toepast in je eigen muziek. Muzikanten binnen een genre houden zich ook aan bepaalde regeltjes, daardoor is het herkenbaar maar kunnen platen ook veel op elkaar lijken."

Dezelfde ideeën op verschillende momenten

Coral deelt een persoonlijke ervaring die illustreert hoe muzikanten onafhankelijk van elkaar tot vergelijkbare ideeën kunnen komen: "Ik had jaren terug ook een plaat gemaakt, maar nog niet uitgebracht. Vlak daarna kwam een plaat van een andere artiest uit die heel erg leek op die van mij. De overeenkomsten waren overduidelijk, daarom besloot ik mijn eigen plaat niet meer uit te brengen. Dat bewees voor mij ook dat artiesten dezelfde ideeën kunnen hebben, soms op hetzelfde moment en soms jaren later. En als je maar gaat graven, vind je altijd wel wat."

Bij songfestivalliedjes draait het volgens Coral vaak om herkenbaarheid: "Het moet iets zijn waar iedereen in kan inhaken. Volgens mij past dit nummer goed bij het songfestival dus wat dat betreft ben ik heel enthousiast."

Claude is inmiddels gestegen naar de zesde plek bij de bookmakers, wat aangeeft dat 'C'est la Vie' internationaal goed wordt ontvangen. De herkenbare elementen in het nummer lijken dus eerder een voordeel dan een nadeel te zijn in de race naar de Eurovisie-overwinning.