Emma Wortelboer ervaart angstaanjagende momenten in Je Zal Het Maar Hebben: 'Ik schrok me dood toen ze neerviel'

In de nieuwste aflevering van 'Je Zal Het Maar Hebben' maakt presentatrice Emma Wortelboer (28) een heftig moment mee wanneer Emma Margriet (29), die lijdt aan een functionele neurologische stoornis (FNS), plotseling neervalt tijdens hun wandeling. De confrontatie met deze realiteit laat diepe indruk achter op de presentatrice.

Leven met constante onzekerheid

Tijdens haar ontmoeting met Emma Margriet in het park valt het Emma Wortelboer direct op dat haar gesprekspartner er bijzonder uitziet. Ondanks het gebrek aan zonlicht draagt Emma Margriet een zonnebril, pet én koptelefoon - allemaal noodzakelijke beschermingsmiddelen tegen overprikkeling die haar aandoening kan triggeren.

"Ik kan echt niet tegen licht. Mijn twee grootste triggers zijn licht en geluid," legt Emma Margriet uit. "Het lijkt nu bijvoorbeeld donker, maar voor mij is dat al te licht. Als ik zonder zonnebril loop, ga ik veel sneller out." Zelfs alledaagse geluiden zoals spelende kinderen of passerende auto's kunnen gevaarlijk zijn voor haar.

De gevolgen van overprikkeling zijn ingrijpend: "Al die dingen kunnen kortsluiting in mijn brein veroorzaken. Dan verlies ik mijn bewustzijn, val ik flauw of verlies ik mijn spraak of zicht. Alles wat neurologisch is, kan ik verliezen."

Confrontatie met de harde realiteit

Tijdens hun wandeling wordt Emma Wortelboer geconfronteerd met de ernst van de aandoening. Door harde omgevingsgeluiden raakt Emma Margriet overprikkeld. "Ik kan nu even niet praten, want er is herrie in mijn oor," waarschuwt ze vlak voordat ze neervalt.

Voor Emma Wortelboer is dit een schrikmoment, maar Emma Margriet stelt haar gerust: "Ik ben er nog bij hoor, ik moet gewoon even wachten." Voor haar is dit dagelijkse realiteit. "Als ik een hele dag op bed lig, ga ik misschien 1 of 2 keer out. Maar als ik naar buiten ga, kan het zomaar 10 keer op een dag zijn."

Voorzorgsmaatregelen en hulpmiddelen

Om met haar aandoening om te gaan, heeft Emma Margriet altijd een speciale neusspray bij zich die ervoor zorgt dat ze binnen enkele minuten weer bijkomt. Ook draagt ze een briefje bij zich voor het geval iemand haar bewusteloos aantreft. "Dat lijkt mij heel pittig en machteloos," merkt Emma Wortelboer op.

"Ja, zeker als mensen dingen doen die je niet wilt, zoals pijnprikkels toevoegen of in mijn gezicht slaan om te kijken of ik dan bijkom," reageert Emma Margriet. "Daarom staat ook duidelijk op mijn briefje 'géén pijnprikkels'." Daarnaast heeft ze altijd een hulphond bij zich die signaleert wanneer ze vermoeid raakt.

Ingrijpende gevolgen voor het persoonlijke leven

De impact van de aandoening op Emma Margriet's leven is enorm. Omdat televisie of muziek al kan leiden tot overprikkeling, bestaat haar dag grotendeels uit 'op bed liggen en naar de muur staren'. Hoewel ze hiermee heeft leren leven, blijven sommige aspecten moeilijk te accepteren.

"Het allerergste vind ik dat mijn vriendschappen veranderd zijn," vertelt ze. "Ik heb over het algemeen wel heel leuke vrienden, dus ik ben er niet veel verloren, maar wel mensen die zeggen dat ze missen wie ik was. En ik mis mij ook wie ik was."

Ook heeft ze moeten accepteren dat het krijgen van kinderen niet mogelijk is. "Mijn man en ik hebben die wens wel, we fantaseren erover hoe het zou zijn. Maar in mijn staat kan dat gewoon echt niet. Ik zou zó graag een baby in mijn armen vasthouden, dus dat is wel heel pijnlijk."

De aflevering van 'Je Zal Het Maar Hebben' met Emma Margriet biedt een indringend kijkje in het leven met een functionele neurologische stoornis en de dagelijkse uitdagingen die daarbij komen kijken. Voor Emma Wortelboer was het een confronterende ervaring die de machteloosheid benadrukt die gepaard gaat met deze aandoening.